O scenografii.

„Książę i żebrak”, Teatr im. J. Osterwy, Lublin
/Katarzyna Kędzior/

            Spektakl familijny „Książe i żebrak” oparty na podstawie powieści Marka Twaina, przygotowany został przez aktorów Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Wyreżyserowaniem zajął się Paweł Aigner, muzykę skomponował Piotr Klimek, kostiumy wykonała Zofia de Ines, natomiast scenografię stworzył Pavel Hubicka.

            Powieść Twaina rozgrywa się w XVI- wiecznym Londynie. Opowiada perypetię dwóch chłopców, bardzo podobnych do siebie, którzy postanawiają zamienić się rolami pełnionymi w społeczeństwie. Motywuje ich chęć zasmakowania życia zupełnie innego, niż to, którego dotychczas doświadczyli. W konsekwencji dziedzic tronu księcia Walii Edward wciela się w żebraka Toma Canty’ego i na odwrót.

Zwierzątek ludzkie zwierzenia

„Zwierzątka małe zwierzenia”, NN-Theatre, Lublin

/Joanna Zawadzka/

    „Zwierzątka małe zwierzenia”, to spektakl opowiadający historie, kilku zwierzątek Wiewiórki, Niedźwiadka, Jeżyka, Sowy, Zająca, Psa i Rysia. Postacie mogą wydać nam się znajome, jeśli kiedykolwiek wpadły nam w ręce bajki rosyjskiego pisarza Siergieja Kozłowa. To na ich kanwie, Paweł Passini wyreżyserował swoją bajkę teatralną dla dzieci. Ale czy na pewno tylko dla dzieci?

Ala ma sen

"Ala ma sen", CK Lublin

/Karol Jakóbczyk/

Według mnie, głównymi atutami spektaklu pt. „Ala ma sen” (reż. Paweł Passini) są bez wątpienia wspaniałe kostiumy oraz bardzo ciekawa aranżacja światła.

Stroje zaprojektowane przez Panią Martę „El Bruzdę” Góźdź zachwycają kolorami i kształtami. Są bardzo pomysłowo wykonane oraz posiadają w sobie pewnego rodzaju odpowiedniość, są spójne z przestawieniem.

Udręka życia

„Udręka życia” (2013), reż. Jan Englert, Teatr Telewizji
/Sylwia Stachowska/

     „Udręka życia”, która na deskach teatru zagościła po raz pierwszy 16 grudnia 2011 roku jest wynikiem spotkania się na scenie dwóch wielkich legend: Anny Seniuk (Lewiwa) i Janusza Gajosa (Jona). Adaptacja telewizyjna bazująca na historii słynnego izraelskiego dramaturga Hanocha Levina została wyreżyserowana przez Jana Englerta.

Klasyk z Broadwayu

"Upiór w operze", TM Roma
/Monika Tyra/

„Upiór w operze”, bo o nim będzie mowa, to musical wystawiany na deskach Teatru Muzycznego Roma w Warszawie przeszło dwa lata. Ostatni spektakl maił miejsce  6 czerwca 2010 roku. Reżyserowany przez Wojciecha Kępczyńskiego przedstawiał wersję non replica- z prawem do zmian w inscenizacji. W rolach głównych wystąpili Edyta Krzemień i Tomasz Steciuk.

A jeszcze wczoraj było tak normalnie…

 „Pierwszy Września”, Wojciecha Bieńko, Teatr Telewizji

/Sylwia Szafrańska/

Ciepły, sierpniowy dzień roku 1939, ostatnie chwile szczęśliwych wakacji. To właśnie w takim otoczeniu rozpoczyna się akcja spektaklu Krzysztofa Langa, zrealizowanego dla Teatru Telewizji.

Przeddzień II wojny światowej, spokojny dom doktora Aleksandra Orłowskiego (Daniel Olbrychski) i jego żony Zofii (Maria Pakulnis).

Teatralna podróż do Turcji

Latający kufer, Teatr Andersena w Lublinie

/Katarzyna Krzywicka/

Zimą można planować wakacyjne egzotyczne podróże, bo przecież jest na to dużo czasu. Można pić gorącą herbatę i oglądać zdjęcia z odbytych wojaży. Można też wracać do teatralnych podróży, bo teatr daje przecież wspaniałą możliwość przenoszenia się w mig nawet w najodleglejsze zakątki świata.

 Z lubelskim Teatrem im. Ch. H. Andersena wybrałam się do Danii, a potem do Turcji. Podróżowaliśmy nie samolotem, nie autobusem, nawet nie pociągiem – a latającym kufrem!

Pakujemy manatki. Komedia na osiem pogrzebów

Pakujemy manatki, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie

/Jakub Bieńkowski/

Tytuł nie bez powodu, ponieważ Pakujemy manatki to rzeczywiście komedia, która jest niczym scena teatralna. Widzowie są świadkami wydarzeń mających miejsce w małej, zapadłej dzielnicy żydowskiej. Umierają po kolei: ojciec rodziny, który do końca nie zrobił, kochający syn (w samym środku zupy!), pragnący odpoczynku i kurażu swej umiłowanej matuli (tylko czemu mamusia wychodzi z luku autobusu jadącego do kurortu po powrocie z sanatorium?!) itd.

Moralność Pani Dulskiej

Moralność Pani Dulskiej, reż. Marcin Wrona, Teatr TV

/Sylwia Koszałka/

            25 marca 2013r. w Teatrze Telewizji odbyła się premiera spektaklu pt. Moralność Pani Dulskiej, w reżyserii Marcina Wrony. Jest to nowa interpretacja dramatu Gabrieli Zapolskiej. W rolę tytułowej Pani Dulskiej wcieliła się Magdalena Cielecka, natomiast w rolę jej małżonka- Robert Więckiewicz. Pozostałe osoby dramatu to: Zbyszko (Jakub Gierszał), Hesia (Jaśmina Polak), Mela (Zofia Wichłacz), Juliasiewiczowa (Dominika Kluźniak), Hanka (Klara Bielawka), Tadrachowa (Maria Maj), Lokatorka (Agata Buzek).

Glany na Glanc

Glany na glanc, Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie

/Artur Szarkowicz/

            Tytułowe glany to broń, która posłużyła głównemu bohaterowi do zabójstwa człowieka. Motywem była wrogość wobec odmienności i pobudki neonazistowskie. Duma zabójcy staje w opozycji do przebaczenia udzielonego przez ofiarę przed śmiercią. Właśnie te problemy: ślepe oddanie ideologii, tolerancja i miłość do bliźniego dominują w sztuce kanadyjskiego autora, Davida Gowa.

Świętoszek

Świętoszek, Moliera, Teatr TV

/Martyna Dycha/    

Niedawno miałam okazję obejrzeć w Teatrze Telewizji ekranizacje arcydzieła komediopisarstwa  Moliera pt: „ Świętoszek”  w reżyserii Zygmunta Hubnera. Premiera sztuki odbyła się 8 lutego 1971 roku w Teatrze Telewizji. W tytułowego bohatera wcielił się sam Tadeusz Łomnicki, a rolę kolejnych postaci komedii odegrali m.in. Gustaw Lutkiewicz (Orgon), Mirosława Dubrawska (Elmira), Anna Seniuk (Doryna), Olgierd Łukaszewicz (Walery), Ewa Szykulska (Marianna) i Andrzej Seweryn (Domis). Sztuka przedstawia perypetie rodziny Orgona, który bezgranicznie zaufał mieszkającemu w jego domu Taftuff’ owi (Świętoszkowi) narażając tym samym relację i stosunki ze wszystkimi domownikami.

Dybuk

Dybuk Waszyńskiego

/Ewelina Smalec/

Dybuk w mistycyzmie i folklorze żydowskim jest duszą osoby, która nagle zmarła. Owa dusza nie mogąc pogodzić się ze swym losem, szuka człowieka do którego ciała może wejść by „żyć” dalej. W literaturze postać dybuka istniała niemalże od zawsze. Jednak to dzięki Szymonowi An-skiemu zapisał się na stałe, na kartach literatury jidysz. An-ski przez całe życie pisał dramat pod tym samym tytułem. Jest to utwór, który przenosi nas w świat małego, przedwojennego sztetlech. Poznajemy główną bohaterkę: Leę, jej ojca Sandlera, nianię, ukochanego Lei - Chonena oraz grupę wierzących chasydów. W miasteczku pojawia się także tajemniczy Posłaniec, który wróży niedługą katastrofę. Jednak żydzi nie odczytują jego znaków…

Kuracja

 „Kuracja” Teatru Telewizji

/Marcin Kanadys/

Pewien młody psychiatra, zaraz po zakończeniu studiów, wpada na pomysł przeprowadzenia autorskiego eksperymentu. Postanawia na 3 miesiące zamknąć się w szpitalu psychiatrycznym aby móc lepiej poznać swoich pacjentów. Udając wariata i jednocześnie otoczony przez wariatów zaczyna wątpić w sensowność eksperymentu. Inni pensjonariusze szpitala w niezrozumiały dla niego sposób od razu poznają że jest inny, nie pozwalają się do siebie zbliżyć, główny bohater zaczyna odczuwać coraz większe wyobcowanie. Przeniesiony na inną salę poznaje innego osadzonego psychiatrę, który zaczyna mu wyjaśniać reguły panujące w szpitalu.

Antygona

 „Antygona w Nowym Yorku” w reżyserii Kazimierza Kutza

/Gabriela Flis/

 Zdecydowałam się obejrzeć ten spektakl tylko ze względu na intrygujacy tytuł który wydał mi się w pewien sposób niedorzeczny. Spektakl telewizyjny 1994 był wyreżyserowany przez Kazimierza Kutza natomiast autorem sztuki jest Janusz Głowacki. W przedstawieniu wystapiła tylko piątka aktorów: Anna Dymna jako Anita, Jerzy Trela jako Sasza, Jan Peszek zagrał Pchełkę, Jerzy Grałek wcielił się w rolę Policjanta, a  Ryszard Jasiński doskonale oddał grą aktorska Johnego, a właściwie jego zwłoki. Przedstawienie ukazuje historię kilku bezdomnych ludzi, którzy na swój dom wybrali nowojorski Central Park, a przy ich beznadziejnej ludzkiej egzystencji utrzymywały ich wielkie marzenia, ideały, ambicje. Każda z ukazywanych postaci miała w życiu jakiś cel, który starała się osiągnąć oraz historię swojego życia, która doprowadziła ich do miejsca w jakim się znaleźli. W trakcie sztuki parę razy Policjant wygłasza swój monolog o bezdomnych i radzeniu sobie z nimi.

Publiczna spowiedź

Był sobie Polak, Polak, Polak i diabeł, Lublin
/Justyna Bortnik/

Sztuka opowiada o nowoczesnym Polskim czyścu w. Na scenie klatka w której osiem postaci na pograniczu życia i śmierci przytacza swoje historie, rozterki i pretensje. Publiczna spowiedz ze swojego życia. Urzekające charakteryzacje i poruszająca autentyczność.

Tango w Warszawie

"Tango", Teatr Narodowy w Warszawie
 /Olga Cieśla/

Spektakl Jerzego Jarockiego pt. " Tango ", wystawiony w Teatrze Narodowym w Warszawie, jest sztuką powstałą na podstawie słynnego dzieła Sławomira Mrożka o tym samym tytule. 

 Tekst Mrożka jest utworem wielopłaszczyznowym, dzięki czemu odbiorcy mogą interpretować go na różne sposoby. 

Jedni widzą zawarte w nim wydarzenia jako dramatyczne, inni odbierają to w postaci groteski. 

Pomimo to " Tango " zawsze odczytywane jest jako utwór przedstawiający problem jednostki w totalitaryzmie czy też starcia pokoleń. 

Książę i żebrak

"Książę i żebrak", Teatr im. J. osterwy, Lublin
/Magdalena Włodarczyk/

Spektakl ''Książę i żebrak'' w reżyserii Pawła Aignera w teatrze im. J. Osterwy był dobrym i odprężającym przedstawieniem dla dzieci jak i dorosłych. Podczas spektaklu można było wciągnąć się w rozgrywające się na scenie wydarzenia. Pełna humoru, dowcipnych żartów z angielskimi wstawkami w języku polskim dało nam do myślenia, że i my sami używamy angielskiego w polszczyźnie.

Nieudany eksperyment - „Kuracja”

Kuracja, Teatr TV

/Dawid Smyk/

Spektakl „Kuracja „ w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego stworzony został na podstawie powieści Jacka Głębskiego o tym samym tytule. Przedstawiona historia oraz idealnie wykreowane otoczenie, w którym rozgrywa się dramat głównego bohatera przedstawienia, przyczyniło się do dużej popularności i uznania wśród krytyków jak i widzów.

Boso, ale w ostrogach

“Boso, ale w ostrogach”, Teatr TV

/Karol Szczechowicz/

- to tytuł autobiograficznej powieści Stanisława Grzesiuka, części trylogii literackiej opowiadającej o losach autora. Książkę Grzesiuka przeniosła na deski Teatru Telewizji Barbara Borys-Damięcka. Musical wyreżyserowany w 1996 roku opowiada o życiu młodzieży z Warszawskiej dzielnicy - Mokotowa, a konkretniej z jej robotniczej części, czyli Czerniakowa. 

O tym jak się nie dać i jeszcze na tym zarobić

„Zwierzenia bezrobotnego aktora” reż. Marcin Zarzeczny, spektakl zaprezentowany na Studenckim Festiwalu Teatralnym Kontestacje 2013 (w ramach „ Tournee bezrobotnego aktora po Polsce”)

/Aneta Kasprzak/

Spektakl jest autorskim pomysłem Marcina Zarzecznego, pełniącego jednocześnie rolę reżysera, jedynego aktora i scenarzysty. Zarzeczny w niepowtarzalny sposób, bez żadnych środków buduje przedstawienie na oczach widzów. Tworzy intymną więź z odbiorcą, mającą charakter rozmowy z przyjacielem.

Wiedza ratuje życie

Konkurs małych form teatralnych z wiedzy o AIDS pt. "wiedza ratuje życie"- ZSP nr 4 z Wejherowa, zdobywcy III miejsca 1.12.2011 Rumia

/Jan Szulc/

Wchodząc na salę teatralną Rumskiej szkoły nie oczekiwałem zbyt wiele. Ot niskiej jakości  sztuczne aktorstwo, nie porywająca historia czy słabe przygotowanie rekwizytów. Często podczas takich wystąpień należy mieć ogromną wyobraźnie oraz cierpliwość aby dobrze odebrać fabułę. Najtrudniej jest kiedy przychodzi młodym aktorom oddać smutek i ból jakie towarzyszy osobą zarażonym na przykład wirusem HIV. Zamiast wyciskającego łzy z oczu dramatu wychodzi nieudaczna komedia. Ale czy i tym razem tak było?

Tango

Tango, Teatr Telewizji

/Arletta Kępińska/

  Tango opowiada o świecie naznaczonym piętnem rozkładu wszelkich wartości. Bunt przeciwko rozpadowi norm i utopijne dążenie do uporządkowania rzeczywistości  kończą się klęską, co stanowi o gorzkiej wymowie tego arcydzieła. Tango uznawane jest za najznakomitszy i najpopularniejszy w Polsce, znany na świecie utwór klasyka rodzimej dramaturgii współczesnej – Sławomira Mrożka.

Igraszki z diabłem

Igraszki z diabłem, Teatr Telewizji

/Albert Bałchanowski/

Chciałbym podzielić się refleksją na temat sztuki czeskiego prozaika i dramaturga Jana Drdy „Igraszki z diabłem”. Utwór ten to oparta na ludowych wątkach baśń sceniczna przedstawiona w konwencji komediowej. Jej bohaterem jest wojak Marcin Kabat, który zwolniony ze służby po latach wraca w rodzinne strony. Podczas wędrówki spotkała go przedziwna przygoda, w którą obok pyskatej Kasi i naiwnej królewny Disperandy, rozbójnika oraz pustelnika wmieszało się piekło i niebo. Marcin Kabat to prawdziwy bohater ludowy, który stanie po stronie słabszych nawet przeciwko czartom.

Ferdydurke

Ferdydurke, Provisorium, Lublin

/Oktawia Butrym/

Chciałabym się podzielić moją refleksją na temat spektaklu pt: „Ferdydurke”. Sztuka została wystawiona przez lubelski teatr Provisorium, którego głównym twórcą jest Janusz Opryński. Miałam przyjemność oglądać spektakl, w dawnej siedzibie Warsztatów Kultury w Lublinie.

Boska

Boska!, Teatr TV

/Aleksandra Kozak/

 

W dobie ogłupiających mediów niełatwo jest odnaleźć sztukę, czy też film, który prócz czysto rozrywkowej funkcji, potrafi także wzruszyć, rozśmieszyć, czy skłonić do przemyśleń. Na szczęście na ratunek spragnionemu wysokiej kultury widzowi przybywa Teatr Telewizji Polskiej.

Popkulturowa zabawa w zombie

Był sobie Polak, Polak, Polak i diabeł, Teatr im. J. Osterwy, Lublin
/Kamil Wykrętek/

    Sztuka Pawła Demirskiego: Był sobie Polak, Polak, Polak i Diabeł… czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte, w reżyserii Remigiusza Brzyka, którą dane mi było widzieć w na scenie Osterwy to rzecz o polskim czyśćcu, który chyba jednak bardziej przypomina nasze, swojskie „polskie piekiełko”. Bohaterowie dramatu próbują poradzić sobie z typowymi dla Polaków kompleksami i traumami a codzienne realia mieszają się z wydarzeniami ważnymi dla XXI wiecznej Polski.

Igraszki

Igraszki z diabłem, Teatr TV

/Monika Czarnecka/

Właśnie skończyłam oglądać spektakl Teatru Telewizji "Igraszki z diabłem" w reżyserii Tadeusza Lisa z 1979 na podstawie sztuki Jana Drdy pod tym samym tytułem. Przygoda zaczyna się w lesie gdzie Marcin Kabat(Marian Kociniak) wojak wracający do domu spotyka zbója Sarka-Farka (Krzysztof Kowalewski).

Opera Dożynki - seans subliminalny

„Opera Dożynki”  Teatr Napięcie
/Dominika Gańska/

Spektaklem teatralnym z którego napiszę recenzje jest dzieło grupy teatralnej „Napięcie”  pt. „Opera Dożynki”. Jest to dość nietypowa i nowa, jak dla mnie forma przedstawienia. Autorem tekstu, który widzowie słuchają przez słuchawki jest Andrzej Sosnowski, konkretnie jest to rozdział "Bebop de luxe" książki: "Konwój. Opera" czytany przez Łukasza Długołęckiego. 

 

Pierwsza autorska produkcja Teatru Starego w Lublinie

Wieczorem, Teatr Stary w Lublinie

/Maria Wesołowska/

            Wieczorem – pierwsza autorska produkcja Teatru Starego w Lublinie, powstała w 110. rocznicę urodzin Józefa Czechowicza oraz w rok od reaktywacji Teatru, promowana była jako „przedsięwzięcie z gatunku koncert-teatr”. Ogromne zainteresowanie, jakim cieszył się od dnia premiery ów, nazwijmy go, „projekt” sprawiło, że do tej pory odegrany został już 11 razy na deskach lubelskiego teatru oraz kilkukrotnie w teatrach w Polsce.

Biały dmuchawiec

Biały Dmuchawiec, Mateusz Pakuła, reż. Krzysztof Babicki, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie

/Agata Dziuba/

Mateusz Pakuła wprowadza widza w surrealistyczną zabawę obrazem i słowem.
Z jednej strony przypomina to nieco Witkiewiczowską aurę szalonego snu z drugiej natomiast niespotykaną nigdzie świeżość łączenia kiczu z wysublimowanym gestem i ruchem aktorskim.

Oś dramatu stanowi prywatne śledztwo prowadzone przez dwójkę młodych ludzi w sprawie brutalnego mordu dokonanego w niewielkim górskim miasteczku. Śledztwo prowadzone jest z takim kunsztem i w tak efektywny sposób, że momentami przywodzi na myśl fabułę Miasteczka Twin Peaks Davida Lyncha.

Les misérables, Teatr Muzyczny Roma

Les misérables, Teatr Muzyczny Roma

/Dominika Rejman/

 

Les misérables (Nędznicy), jest adaptacją powieści Victora Hugo w reżyserii Wojciecha Kępczyńskiego. Ponadczasowa opowieść o miłości i nadziei, ukazująca dramat społeczności francuskiej. Jeden z głównych bohaterów to Jean Valjean skazaniec, który jako zbieg  przez  całe swoje życie ukrywał się przed Javertem, inspektorem policji którego spotkał w więzieniu w Tulonie.   Od ucieczki jego życie zmienia się diametralnie, przygarnia małą Cosette, która zostaje jego córką. Valjean staje się altruistą. W spektaklu ukazane jest również życie zwykłych obywateli Francji. Wybucha rewolucja, do której jednak nie przyłącza się lud Paryża, osamotnieni powstańcy postanawiają walczyć aż do śmierci. W ostatecznym szturmie prawie wszyscy giną.

Siedziałem w jednej celi z katem getta

Rozmowy z katem, Teatr TV
/Daniel Patrejko/

     Spektakl „Rozmowy z katem” został zrealizowany w ramach Teatru Telewizji w 2006 roku przez Macieja Englerta. Akcja spektaklu rozgrywa się w okresie stalinowskiego terroru w celi ubeckiego więzienia na Mokotowie. Zostają tam zamknięci: Kazimierz Moczarski - kapitan AK, sądzony za zdradę Polski Ludowej oraz dwaj niemieccy zbrodniarze wojenni. Jednym z nich jest generał SS Jurgen Stroop, który tłumił powstanie w getcie warszawskim.

(Nie)łagodna opowieść o toksycznym małżeństwie.

Łagodna, Teatr Ecce Homo (Kielce)

/Anna Pietrala/

          Na początku grudnia ubiegłego roku miałam przyjemność obejrzeć spektakl na "Łagodna" w reżyserii Stanisława Miedziewskiego w teatrze Ecce Homo (Kielce).  Spektakl był oparty na motywach powieści Fiodora Dostojewskiego o tym samym tytule. 

Idealny partner dla córki

Next-ex, Juliusza Machulskiego, Teatr TV
/Sebastian Kwiatek/

Spektakl Juliusza Machulskiego ,,Next-ex” to ciekawa sztuka ,którą można było oglądać w Teatrze Telewizji. Prezentuje ona motyw przedstawienia rodzicom nowego narzeczonego córki jedynaczki. Wśród obsady znaleźli się Małgorzata Zajączkowska, Krzysztof Stelmaszyk, Jan Englert, Anna Seniuk, Julia Rosnowska i Jakub Firewicz.

"Pierwszy Września"

Pierwszy Września, Krzysztof Lang, Teatr Telewizji

/Konrad Wójcik/

Spektakl telewizyjny pod tytułem "Pierwszy września" reżyserowany przez Krzysztofa Langa opowiada o historii dwóch ostatnich dni życia przed wojną doktora Aleksandra Wójtowicza oraz jego rodziny. Historia jest oparta na faktach.

Nostalgia początku końca – „Pierwszy września”

„Pierwszy września”, Teatr Telewizji

/Szymon Czajkowski/

Spektakl „Pierwszy września”, autorstwa Wojciecha Bieńki i w reżyserii Krzysztofa Langa został wyemitowany w Teatrze Telewizji w 2007 roku. Jego akcja rozgrywa się w ciągu dwóch dni, ostatniego dnia sierpnia i pierwszego września 1939 roku, w domu Aleksandra Orłowskiego, lekarza, żołnierza, ojca rodziny i zasłużonego patrioty.

Pocztówki z Europy

,,Pocztówki z Europy”  w warszawskim Och Teatrze

/Ewelina Sierocińska/

Spektakl wyreżyserowany przez Krystynę Jandę to 120 minut dobrze spędzonego a nie straconego czasu. Przyjemne i dość nietypowe wnętrze warszawskiego Och Teatru sprawia, iż wizyta w tym miejscu staje się miłym wspomnieniem.

50 minut Krzyku na scenie...

...czyli spektakl pt. "Osad" teatru Krzyk z Maszewa, zagrany w Lublinie 30 listopada podczas IX Studenckiego Ogólnopolskiego Festiwalu Teatralnego "Kontestacje" w ACK Chatka Żaka.

/Aneta Winiarska/

Grupa stworzona przez Marka Kościółka tworzy spektakle niezwykle dynamiczne, wyraziste, pełne ruchu, emocji i ekspresji scenicznej, przez co stają się nad wyraz autentyczne, jak również nie łatwe do rozszyfrowania przez swoją bogatą formę i wielowątkowość.

Pakujemy manatki. Komedia na osiem pogrzebów w Osterwie!

Pakujemy manatki. Komedia na osiem pogrzebów, Teatr im. J.Osterwy, Lublin

/Iwona Kuczyńska/

     Smutno-gorzka komedia Henocha Levina w reżyserii Artura Tyszkiewicza to sztuka o znikaniu ludzi, o potrzebie miłości, nieustannej tęsknocie za czymś nieosiągalnym lub za kimś, kto jest bardzo blisko oraz o tym, że życie to wędrówka, która zawsze kończy się śmiercią.

4 Fourmy Terroryzmu – Teatr T.C.R.

4 Fourmy Terroryzmu, Teatr T.C.R.

/Katarzyna Martyna/

            Co roku w sierpniu odbywa się ważne wydarzenie kulturalne, jakim jest Letnia Akademia Filmowa w Zwierzyńcu. Ten prawdziwy maraton filmowy (ponad trzysta pięćdziesiąt wyświetlanych filmów) wzbogacony jest o liczne imprezy towarzyszące – warsztaty, koncerty i spektakle. Podczas trzynastej edycji LAF-u wystawiono sześć spektakli teatralnych, w tym tytułowe 4 Fourmy Terroryzmu.

Czerwony kapturek w Andersenie

Czerwony kapturek, Teatr Andersena, Lublin
/Ola Żeligowska/

W ramach zajęć 3 grudnia wybrałam się do teatru Andersena  na spektakl  Czerwony Kapturek. Spektakl można uznać za udany. Muszę przyznać, iż twórcy postarali się by znana wszystkim dzieciom historia nie została opowiedziana w sposób banalny.

Trzech Polaków i diabeł

Był sobie Polak, Polak, Polak i diabeł
/Małgorzata Karpińska/

     Kultura, w którą można się ubrać czy załamanie społeczno-ekonomiczno-nerwowe, to jedne z niewielu bolączek bohaterów spektaklu Był sobie Polak, Polak, Polak i Diabeł Pawła Demirskiego. Miszmasz najważniejszych wydarzeń z historii Polski XX wieku i stereotypów dotyczących Polaków i tego co polskie zamknięty w 110 minutach niesamowitego spektaklu, przenoszącego widza do czegoś na wzór narodowego czyśćca.

     Pomiędzy trzema Polakami i Diabłem nie braknie licznych wulgaryzmów, ciętych ripost i nuty goryczy, która wieńczy opowieści każdego z bohaterów. Spektakl ten drażni, wzrusza i bawi swojego widza do łez, a także zmusza do zastanawiania się nad tym, co kryje się pod magicznym słowem „patriotyzm”. Ośmiu bohaterów, osiem heroicznych historii życia i śmierci splecione w jedną walkę o własną tożsamość. Czy to droga przez mękę czy triumfalne kroczenie w stronę światła w ciemnym i niebezpiecznym tunelu?

     Dziecko, Gwiazdka, Wanda, Dresiarz, Staruszka, Generał, Biskup, Turysta… każde z nich ma ostatnie marzenie związane z przejściem na tzw. „drugą stronę”. Nie ważne czy ma być to spotkanie z Ronaldem czy z Papieżem lubiącym kremówki, ponieważ ważniejsze jest swoiste rozgrzeszenie, które zakończyłoby powracające poczucie winy i wyrzuty sumienia.

Kondrat i Zamachowski - czyli Emigranci z 1995 r

Emigranci, Teatr TV

/Kinga Kufel/

     W 1995 roku Teatr Telewizji przedstawił adaptację dramatu Sławomira Mrożka pt. Emigranci w reżyserii Kazimierza Kutza. Pomimo tego, iż akcja ogranicza się do dialogu dwóch osób, nie jest to nudna i niczym niepociągająca sztuka. Dzieje się tak zapewne za sprawą odtwórców głównych ról tj. Marka Kondrata i Zbigniewa Zamachowskiego.

Diabelska duma narodowa

Był sobie Polak, Polak, Polak i diabeł. Czyli w heroicznych walkach narodu polskiego wszystkie sztachety zostały zużyte, Teatr im. J. Osterwy w Lublinie, 110 minut
/Magdalena Bakaj/

Dusza ludzka w chwili śmierci ma trzy drogi wyboru: krainę wiecznej szczęśliwości — niebo, stojące w opozycji, okrutne — piekło oraz miejsce pośrednie, swego rodzaju przystanek na drodze do zbawienia, gdzie dusze muszą odpokutować swoje winy, czyli ponury czyściec.